سوز سرما در حلب گزنده است.گاهی نم نم باران هم زمین را خیس می کند. مردم به نبود برق عادت کرده اند. تروریست های #تکفیری ، چهار سال پیش نیروگاه شهر را منفجر کردند. بخاری های گازوییلی تنها وسیله گرمایشی خانه هاست.. گفتگوهایم با مسوولان و نظامیان ارشد انقدر با حرارت و امید بخش بود که احساس نمی کردم دمای دفاتر بندرت به ده درجه می رسد. پا که به حلب شرقی گذاشتم احساس کردم شهر با زلزله ای هشت ریشتری ویران شده است. خانه ها و مغازه ها به غارت رفته است مسجد تاریخی هفتصد ساله اموی که سنگر تکفیریون بوده است هنگام عقب نشینی به طرز حیرت اوری تخریب شده است رفتار ستیزه جویانه این فرقه ها با نمادهای تمدن ، پیشینه تاریخی و حتی مذهبی نهادینه شده است.
پیروزی #حلب سبب افزایش روحیه فرماندهان شده است. امید به اینده در چهره مردم دیده می شود. دیدن سیمای نورانی جوانان ،خاطرات دوران دفاع مقدس را در ذهنم تداعی می کند. وقتی چشمم به بازوبند ،کلنا عباسک یا ژینب(س) ، نیروهای مقاومت می افتد، در این اندیشه ام که اگر این جوانان بودند، ایا باز هم اسارت اهل بیت میسر بود؟ چه زیبا پیر مرادمان گفت که این مردم از امت زمان رسول الله بالاترند.
پیروزی اراده رزمندگان بی ادعای مقاومت بر فرماندهان مثلث شوم غربی ، عربی ،عبری و بازی خوردگان تکفیری ستودنی است.
