هفتم تیرماه سال 1360، گواه اقدامی وحشیانه از سوی دشمنان ملت ایران و نظام مقدس اسلامی است که منجر به شهادت شهید بهشتی و 72 تن از یاران باوفای وی شد.

در این حادثه تروریستی دشمنان کوردل، شهید سید فخرالدین رحیمی و شهید صادقی دو شهید لرستانی، به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.

شهید حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی در سال 1323 در شهر خرم آباد و در یک خانواده روحانی متولد شد.

 پدرش حجت الاسلام سید علی اکبر رحیمی از علمای بزرگ شهر بود که نسب او به حضرت امام موسی بن جعفر(علیه السلام) می رسید.

سید فخرالدین رحیمی تحصیلات خود را در سال 1339 در شهر مقدس قم آغاز کرد و پس از آن در سال 1342 و در حوزه علمیه ادامه تحصیل داد.

سید فخرالدین رحیمی، پس از پایان تحصیلات مقطع ابتدایی تحت تکفل برادر بزرگ و روحانی خود شهید حجت الاسلام سید نورالدین رحیمی قرار گرفت، سید نورالدین برای ادامه تحصیل دروس حوزوی به قم مشرف شد و به همین دلیل سید فخرالدین نیز به همراه او به شهر قم رفت و بطور رسمی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد.

فخرالدین رحیمی در این مدت در درس خارج فقه و اصول از محضر اساتید حوزه علمیه قم از جمله شهید آیت الله مدنی استفاده برد.

وی همچنین مدتی را نیز در حوزه علمیه کمالیه خرم آباد به همراه برادرش سید نورالدین و آیت الله سید حسن طاهری خرم‌ آبادی، شیخ فرج الله عباسی، شیخ محمدرضا عباسی، شیخ محمدرضا آدینه وند به تهذیب نفس خود پرداخت.

وی در مسجد علوی خرم آباد به ارشاد جوانان می پرداخت و‌ آنان را با اصول دین و روش های مبارزه با ظلم و عصیانگری آشنا می ساخت.

 فعالیت های او علیه رژیم پهلوی با علنی شدن مبارزات امام(ره) آغاز شد بطوریکه بارها بازداشت و به ساواک و شهربانی قم و خرم آباد احضار و بارها به مناطق مختلف تبعید شد.

حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مسجد علوی را به پایگاه کمیته انقلاب اسلامی تبدیل کرد و با شکل گیری حزب جمهوری اسلامی به عضویت در این پایگاه سیاسی درآمد.

وی با آغاز جنگ تحمیلی در موقعیت های مختلف در جبهه حضور داشت و با برگزاری نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از سوی مردم ملاوی لرستان برگزیده و به خانه ملت راه یافت.

در بین مردم لرستان به فخر لرستان معروف بود

حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی، که در میان مردم لرستان به "فخر لرستان" مشهور بود، پس از سال ها مجاهدت در مسیر حق تعالی در هفتم تیرماه  1360 به هنگام انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید.

روایت رهبر معظم انقلاب از شهید فخرالدین رحیمی

مقام معظم رهبری در مورد شهید سید فخرالدین رحیمی این گونه می فرمایند: در سال ۵۶ هنگامی که من در ایرانشهر تبعید بودم، شهید رحیمی هم در آنجا تبعید بود.

پس از چندماه رژیم تصمیم گرفت تا مجموع تبعیدی های ایرانشهر را به جاهای دیگر پراکنده کند، او را به اقلید فارس و مرا به جیرفت فرستادند.

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در ادامه این روایت اینگونه می فرمایند: در آن شب که دژخیمان رژیم می آمدند تا ما را پراکنده کنند شهید رحیمی چند جمله به آنها گفت و ترس بر پیکر آنان افکند.

شهید گفتند: در این زمان شما با اولاد پیامبر و رسول خدا اینچنین رفتار می کنید، اما بدانید خانه ظلم پابرجا نیست و دیر یا زود از میان خواهد رفت.

در برابر این پیشگویی صادقانه، دژخیمان ترسیده و حتی جواب شهید رحیمی را هم ندادند، من که شاهد این صحنه بودم با خود گفتم: سیدی از لرستان، مبارز و مجاهد، یعنی این. مقام معظم رهبری به ایشون لقب فخر لرستان را دادند.

شهید رحیمی و نهضت امام خمینی(ره)

سید فخرالدین رحیمی همزمان با ماجرای مدرسه فیضیه و حمله دژخیمان پهلوی و شهادت طلاب بیگناه حوزه علمیه قم،‌ به صف مبارزان نهضت امام خمینی(ره) پیوست و یک روز در حالیکه مشغول چسباندن اعلامیه حضرت امام(ره) بر روی دیوار بود، توسط ساواک دستگیر و به 6 ماه زندان محکوم شد. او پس از طی دوران محکومیت به زادگاهش بازگشت و در مسجد علوی پایگاه نوین و فعالی را برای مبارزه با رژیم پهلوی بنا نهاد.

تبلیغات اسلامی و نشر احکام دین و قرآن در زندان

حجت الاسلام فخرالدین رحیمی پس از تبعید حضرت امام(ره)، برای دومین بار به علت برداشتن تابلو خیابان ششم بهمن شهر خرم آباد و نصب تابلو با نام خیابان علوی به جای آن، دستگیر و به تحمل 6 ماه حبس دیگر محکوم شد. او در زندان خرم آباد نیز آنچنان که خود روایت کرده است دست از تبلیغات اسلامی و نشر احکام دین و قرآن برنداشت.

افشاگری علیه فساد دربار

سید فخرالدین رحیمی یکبار نیز به دلیل تهیه نامه های تند علیه رژیم و ارسال آن به محضر امام(ره) و آیت الله علی مشکینی، رئیس وقت مجلس خبرگان رهبری که در نجف اشرف اقامت داشتند، بازداشت شد. او که افشاگری علیه فساد دربار را بی هیچ ترس و اضطرابی ادامه می داد، پس از آزادی از حبس، طی سخنانی در مسجد علوی خرم آباد به اشرف پهلوی حمله کرده و او را "بلا شرف"‌ خطاب کرد که در پی سخنرانی تند و افشای چهره فاسد خاندان پهلوی، به تحمل 2 ماه زندان خرم آباد و 4 ماه زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری در شهربانی تهران، تحت شدیدترین شکنجه های بدنی و روحی و روانی قرار گرفت.  

مخالفت با تغییر تاریخ اسلامی به تاریخ شاهنشاهی

سید فخرالدین رحیمی یکبار نیز به علت حمله به دولت و رژیم دست نشانده پهلوی و تغییر تاریخ اسلامی به شاهنشاهی که در اواخر اسفند سال 1354 تصویب و در سال 1355 به مرحله اجرا درآمد دستگیر و زندانی شد.

ممنوع المنبر شدن بواسطه مبارزه علنی با مظاهر ظلم و ستم خاندان پهلوی

شهید رحیمی پس از پایان دوران حبس، ممنوع المنبر شد و چون تمامی وجودش عشق به اسلام و آگاهی دادن به مردم مسلمان بود، به روستاهای اطراف خرم آباد و میان عشایر لرستان می رفت و ضمن ارشاد آنها به تعالیم دین مبین اسلام، آنها را به شورش علیه رژیم پهلوی تشویق و ترغیب می کرد. او حتی در اجتماعات کوچکتر نیز پرده از ماهیت رژیم بر می داشت.

در این رابطه ساواک خرم آباد در گزارش شماره 4-12-57 در 29 آذر ماه 1354 چنین گزارش می نماید: ‌«اطلاع واصله حاکی است، سید فخرالدین رحیمی فرزند سید علی اکبر که یکی از روحانیون ناراحت این شهر می باشد به مغازه های میوه فروشی مراجعه و پرتقال هایی که روی آنها کلمه (جافا) نوشته شده به مردم نشان داده، اظهار می دارد اینها حرام هست،‌ نخرید بطوریکه بررسی شده این پرتقال ها از اسرائیل به ایران وارد و در بازار توزیع گردیده است.»

 تبعید به ایرانشهر و آغاز مبارزه در کنار مقام معظم رهبری

در پی گزارش های مختلف ساواک، رژیم سید فخرالدین رحیمی را در سال 1356 دستگیر و پس از مدتی آزار و شکنجه به 3 سال تبعید در ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان محکوم کرد.

شهید در خاطرات خود درباره تبعید به ایرانشهر که در آن زمان حضرت آیت الله خامنه ای، مقام معظم رهبری، نیز در تبعید و در ایرانشهر به سر می بردند، چنین نقل می کند: «... پس از دریافت حکم تبعید ... شکر الهی را به جا آوردم.... بعد از ظهر با پیکان استیشن از محوطه شهربانی خرم‌آباد اینجانب را حرکت دادند و بعدازظهر فردایش در دوراهی بعد از شهرستان بم، فاصله 365 کیلومتر را تا ایرانشهر طی نموده شبانه به ایرانشهر رسیدیم. در ایرانشهر حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای سید علی خامنه ای مترجم کتاب صلح الحسن(ع)  [مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای «مدظله العالی»] که جداً فکر مردمی داشت و روحی انقلابی در مسیر سازنده و اخلاقی عالی و رفتاری اسلامی [داشتند] را به همراه برخی دیگر آقایان محترم [که در تبعید به سر می بردند] زیارت نمودم که مجلس گرم و الطافشان غم و اندوه و حزنی برای من نگذاشت.»

 وحشت ساواک و تبعیدی دوباره

شهید رحیمی در ایرانشهر فعالیت های سیاسی و مبارزاتی خود را در کنار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، مقام معظم رهبری، از سر گرفت و بواسطه نشر احکام غنی اسلامی و کسب محبوبیت در میان مردم بویژه برادران و خواهران اهل تسنن، ساواک با احساس خطر از روشنگری های این دو شخصیت جلیل القدر، شهید رحیمی را به اقلید فارس تبعید کرد.
حضوری دوباره در خرم آباد و مدیریت مبارزات مردمی

سید فخرالدین رحیمی به اقلید فارس تبعید شد و بلافاصله پس از اوجگیری انقلاب بدون توجه به اینکه در تبعید به سر می برد به خرم آباد بازگشت و رهبری مردم را در اجتماعات به عهده گرفت.

حمیدرضا دالوند، نویسنده کتاب انقلاب اسلامی در لرستان، درباره حضور مجدد و نقش سید فخرالدین رحیمی در ادامه مبارزات سال 1357 در خرم آباد چنین نوشت: «در حالی که شعله های انقلاب سراسر ایران، بویژه استان لرستان را در برگرفته بود، تظاهرکنندگان به سلاح های گرم و سرد مسلح شده بودند و دامنه اعتصاب به میان نظامیان هم کشیده شد.

در یک سخن مردم ابتکار عمل را در دست گرفته بودند. 6 تن از شاخص ترین چهره های مبارز روحانی شهر: سید فخرالدین رحیمی، سید نورالدین رحیمی، شیخ مهدی قاضی، شیخ عباسعلی صادقی، سید جعفر ورامینی و سید مجید سیف السادات پس از ماه ها تبعید و زندانی در شب جمعه 5 آبان وارد خرم آباد شدند و مورد استقبال مردم قرار گرفتند. بازگشت آنها و تحکیم و تقویت دوباره هسته رهبری نهضت لرستان، در ساماندهی، هدفمندی مبارزه و سرعت بخشیدن به پیروزی آن موثر بود.»
ادامه مبارزات تا پیروزی انقلاب

در پی اطلاع رژیم از بازگشت شهید فخرالدین رحیمی مأموران ساواک به خانه برخی علمای لرستان حمله کردند و همه آنها از جمله سید نورالدین رحیمی را دستگیر کردند اما سید فخرالدین موفق شد خود را از چنگال دژخیمان پهلوی رهایی بخشد.

وی مدتی بطور مخفیانه در یکی از روستاهای نزدیک خرم آباد زندگی کرد و پس از آزادی روحانیون از زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری، ایشان بطور آشکار مبارزات خود را تا پیروزی انقلاب ادامه داد.

شهید سید فخرالدین رحیمی در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب نقش موثری در کنترل اوضاع شهر به نفع انقلابیون مسلمان داشت؛ «دوم بهمن 1357 شب هنگام جوانان خیابان شاه آباد و چند نقطه دیگر که به پاسداری از امنیت شهر مشغول بودند، با نیروهای گارد شهربانی درگیر شدند.

در نتیجه مردم شبانه به خیابانها ریختند و دست به راهپیمایی زدند. تظاهرکنندگان در مقابل منزل حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی اجتماع کردند و مراتب را به ایشان اعلام داشتند. او نیز مردم را به آرامش فراخواند و به خانه های خود بازگرداند...»
شهید رحیمی پس از پیروزی انقلاب

با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) روح آزادگی و سرافرازی بر خطه قهرمان پرور لرستان نیز دمیدن گرفت و رایحه دل انگیز تولد صبح و انفجار نور، قلوب مردم وفادار و روحانیت مبارز این سامان را پر تلألو ساخت.

عضویت در کمیته انقلاب اسلامی

سید فخرالدین رحیمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسجد علوی را به پایگاه کمیته انقلاب اسلامی تبدیل کرد و خود نیز به عضویت آن درآمد، وی جوانان پر شوری که سالها علیه حکومت پهلوی به مبارزه پرداخته بودند را برای حفظ نظم خرم آباد ساماندهی کرد.

جلوگیری از گسترش فتنه و آشوب

در پی افزایش برخی ناامنی ها و دامن زدن منافقین به برخی تشنجات در لرستان و شهر خرم آباد شهید رحیمی توانست با همکاری دیگر مسئولان استانی و با توجه به سابقه مبارزاتی خود، ریشه فتنه را بخشکاند.

وی در برابر توطئه های دشمنان زیرک بود و به خوبی می توانست در برابر آنها ایستادگی کند. در پی تنش های بوجود آمده در زمستان 1359 در این منطقه، شهید سید فخرالدین رحیمی به همراه دیگر نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی توانستند با مدیریت و صدور اعلامیه، از گسترش فتنه و آشوب جلوگیری نمایند.

عضویت در حزب جمهوری اسلامی

فخرالدین رحیمی با شکل گیری حزب جمهوری اسلامی به عضویت در این پایگاه سیاسی و اسلامی درآمد و برای برنامه ریزی در مسیر استقلال و شکوفایی سیاسی و ... کشور فعالیت کرد.

حضور در جبهه های جنگ

وی با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعثی صدام علیه مردم ایران،‌ همواره در موقعیت های مختلف به جبهه های نبرد شتافت و مبارزه کرد.
شهید رحیمی در سنگر خانه ملت

با برگزاری نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، شهید رحیمی از سوی مردم ملاوی لرستان، برگزیده و به خانه ملت راه یافت.

وی در سنگر خانه ملت برای پاسداری از انقلاب اسلامی تلاش می کرد و همواره برای توسعه و آبادانی کشور و حوزه انتخابیه خود کوشش می نمود.

حجت الاسلام رحیمی، با توجه به ماهیت و انحراف فکری بنی صدر همواره خطر او را به مردم و مسئولان گوشزد می کرد. او با اشاره به قدرت طلبی های بنی صدر چنین می گفت: «مردم اگر به کسی رای بدهند برای عشق به امام است. اگر من طلبه هم در این جا پشت این تریبون صحبت می کنم از برکات رهبر بزرگمان می باشد و الا من طلبه کجا و تریبون مجلس شورای اسلامی [کجا]، آنچه داریم از اسلام و امام است و اخلاق و اخلاص امام و رهبر عالیقدر انقلاب اسلامی است.»
حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی، پس از سالها مجاهدت در مسیر الله به هنگام انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در 7 تیر ماه 1360 به فیض عظیم شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش پس از تشییع با شکوه در شهر خرم آباد به خاک سپرده شد.